De jaarlijkse “Sterrenkijkdagen” gaan door in heel Vlaanderen en zijn een feest voor alle liefhebbers van de natuur boven onze hoofden. Het wordt helder vanavond!!
In Hoegaarden kan je naar traditie terecht in het Sint-Janscollege (Meldert), waar onze vereniging een batterij telescopen opstelt voor de observatie van het heelal. Je kan Jupiter met z’n maantjes zien en de Rode vlek (vanaf 21u), de Maan met talloze details en nog meer hemelse objecten bewonderen.
Op vrijdag is er binnenshuis planetariumprojectie. Op zaterdag is er de “Kinderkosmos” waar je aan een drietal vertelposten actief mee-doet aan experimentjes of onderzoek (6-12 jaar).
Plaats van afspraak: Sint-Janscollege, Waversesteenweg 1, 3320 Meldert (Hoegaarden) vanaf 19u telkens op vrijdag en zaterdag 11 en 12 maart (bij elk weertype). Geen inschrijving vereist. Toegang doorlopend en vrij. Ruime parking.
Programma 2016:
Beide avonden: observaties (indien helder) en “Verhalen onder de sterren”
Vrijdag: “Reis door de kosmos” (interactieve planetariumprojectie)
Zaterdag: “Kinderkosmos” (6-12 jaar) vanaf 19u15-20u30
Wat staat er aan de hemel
Tijdens de Sterrenkijkdagen op vrijdag 11 en zaterdag 12 maart kan je een heleboel sterrenbeelden ontdekken. Ook de Maan en Jupiter zijn van de partij. Met de sterrenkaart hieronder kan je je oriënteren aan de hemel (gratis aan het onthaal).
Orion en de Stier
Niet alleen zijn de nachten lang en donker, er is ook een selectie prachtige sterrenbeelden en objecten te zien aan de winterhemel. Het meest opvallende sterrenbeeld aan de winterhemel is zonder twijfel Orion, “de jager”. Dat sterrenbeeld vind je in de winter en de vroege lente in het zuiden. In het midden van het sterrenbeeld vinden we drie sterren op een rij, de zogenaamde “gordel” van Orion. Daaronder zien we een zwak nevelvlekje: de Orionnevel. Let ook op het opvallende kleurverschil tussen Betelgeuze (rood) en Rigel (blauw). Let ook op het sterrenbeeld Stier, rechtsboven van Orion. De heldere rode ster is Aldebaran. Nog meer naar het westen (rechts) zien we de Plejaden, een prachtige sterrenhoop. Gebruik een verrekijker om de vele sterren in deze sterrenhoop beter te kunnen zien.
Tweelingen, Kreeft, Leeuw
Ten noordoosten van Orion (linksboven) vinden we het sterrenbeeld Tweelingen. In dit sterrenbeeld vallen vooral de twee hoofdsterren op, Castor en Pollux. Nog meer naar links zien we eerst een opvallend sterrenbeeld: de Kreeft. Als je in een stadsgebied woont of in een zone met veel lichtvervuiling, is de kans klein dat je de sterren van dit sterrenbeeld kan zien. Naast de Kreeft vinden we dan weer een erg mooi en opvallend sterrenbeeld: de Leeuw. In de contouren van dit sterrenbeeld kan men gemakkelijk een liggende leeuw herkennen. De helderste ster van dit sterrenbeeld is Regulus.
Naar het noorden
Ook aan de noordelijke hemel zijn enkele mooie sterrenbeelden te zien. Begin hier met de Grote Beer, een sterrenbeeld in de vorm van een steelpan, dat in het noordoosten te zien is. Verleng de twee bovenste sterren vijf keer naar links. Dan kom je uit bij een klein sterretje. Dat is de Poolster, die pal in het noorden staat en waar alle sterren in één dag schijnbaar één keer ronddraaien. Nog verder naar links – naar het westen – kun je Cassiopeia vinden, een sterrenbeeld in de vorm van de letter W. Nog wat verder staat Andromeda. Probeer het Andromedastelsel te vinden. Dat kan met een verrekijker en, voor wie goede ogen heeft, met het blote oog. Het is een groot spiraalsterrenstelsel, net als het sterrenstelsel waar wij in leven. Het licht van het stelsel doet er meer dan twee miljoen jaar over om tot bij ons te komen… Veel succes met het sterrenkijken!
Jupiter
De planeet Jupiter schittert de hele nacht in het sterrenbeeld Kreeft. Met het blote oog kun je er niet naast kijken. Een telescoop laat prachtige wolkenbanden zien en ook enkele maantjes.
De Maan
De Maan is ongeveer voor de helft verlicht en is een opvallende verschijning in de nachthemel. Doorheen een kleine telescoop biedt de Maan een adembenemend uitzicht: men kan zonder problemen de zeeën vol gestolde lava zien, de vele kraters, ontstaan door inslagen van grote en kleine brokstukken op het maanoppervlak, en de hooggebergten, die boven de zeeën en kraters uitkomen.
