Op 1 mei waren deze zonnevlekken zichtbaar.
De opnames werden gemaakt met een Player One Ares-M PRO (IMX533) @ 42f/s – Lunt Herschelwedge, TS ED 102mm f11 telescoop – Altair 2nm G-Band Solar Contrast Filter 430.3nm. Software: Sharpcap Pro – ImPPG – 10% stack of 1095 frames.
Op donderdag 25 april gaf Joost Verheyden een presentatie over de bouw van zijn vast observatorium. Deze interessante presentatie met leuke details en tips, kan je hieronder bekijken. Veel plezier.
De presentatie kan je hieronder vinden:
Onder leiding van fysica leerkracht Willem Peeters, en kollega´s, konden de geïnteresseerde leerlingen en ouders deelnemen aan een interessante avond op maandag 15 april.
In een eerste deel bouwden ze landingstuigen uit papier, bubbelfolie en andere dempingsmaterialen zoals ballonnen, valschermen en zelfs…
Een ei, of ´eier´onaut, fungeerde als test dummy. Bij de valproeven overleefden 2 van de 8 eieronauten.
Vervolgens gaf Joost (VVS Capella) een rondleiding met natuurkundige vraagtekens, over de Aarde en het Heelal.
Als laatste deel waren de weergoden ons gunstig gezind, tijdens brede opklaringen konden we de Maan, Sirius, Jupiter en nog andere objecten waarnemen.
Sinds 2020 had ik het idee om een observatorium in de tuin te plaatsen. Ik heb verschillende bedrijven gecontacteerd voor offertes, maar ik vond geen bevredigende oplossing. Er zat niets anders op dan zelf iets in elkaar te knutselen.
De oppervlakte van het observatorium mocht slechts 1,60 m x 160 m zijn en de maximale hoogte 1,50 m. Op dit ogenblik zal het een 15 cm Ritchey Chrétien huisvesten, maar in de toekomst zou een 25 cm telescoop er ook in moeten kunnen.
Tijdens de bouw worden slechts drie soorten balken uit geïmpregneerd hout gebruikt:
De locatie van het observatorium voor de bouw.
De vloer wordt gedragen door 90 mm x 90 mm van 1,80 m lang. De buitenste palen liggen op 1,80 m zodat de totale gebruikte oppervlakte 1,80 m x 180 m bedraagt. De balken voor de muren zijn 89 mm zodat de interne oppervlakte van het observatorium 1,622 m x 1,622 m is.
De vloerplaat wordt op het inde geplaatst. Hiervoor kan je OSB-platen gebruiken. Zelf heb ik volle balken van 39 mm dikte gebruikt. Deze had ik nog liggen.
De muren bestaan uit SLS kepers van 89 mm x 38 mm. De 20 verticale steunen zijn 1,10 m lang. De 4 lange horizontale bruggen zijn 1,8 m lang. De 4 korte horizontale bruggen zijn 1,622 m lang.
Op de vier muren wordt een extra ringbalk gemaakt bestaande uit 2 lange bruggen van 1,8 m en 2 korte bruggen van 1,622 m lang. Deze ringbalk zorgt voor extra stevigheid om de muren bij elkaar te houden.
Met behulp van L-profielen worden twee steunen haaks op de bruggen geplaatst. De andere steunen worden gewoon vastgedraaid met schroeven.
In de twee zijmuren heb ik de steunen gelijk verspreid over de ganse lengte. Op deze zijmuren zullen later de junkers rusten voor het schuifdak. Bij de andere twee muren heb ik in het midden een ruimte van 90 cm gehouden voor een mogelijke deur. Op het ogenblik van de bouw was ik nog niet zeker aan welke zijde ik de deur wilde plaatsen.
Nadat de muren aan elkaar vastmaakt zijn, werd de muurbekleding erop vastgemaakt. Deze planken waren met tand en groef waardoor de plaatsing eenvoudig is. De standaardlengte van deze planken is 1,80 m. Wat de plaatsing nog eenvoudiger maakt.
Dinsdag 09 april hadden we een ledenvergadering met een presentatie rond een zelfbouw observatorium. Door de kleinere groep (5 leden) werd het een zeer interactieve vergadering.
De slides en de youtube kan je hieronder vinden.
Gisteravond hebben de meeste Europese landen de klok weer vooruit gezet, als onderdeel van het halfjaarlijkse geknoei met ons tijdsysteem. Het lijkt wel of we ‘s avonds een uurtje extra licht krijgen. Het lijkt alsof het ‘s ochtends weer donkerder is. Niets is minder waar: als we de klok niet zouden verzetten, zouden we die lichtomstandigheden binnen een paar weken inhalen.
Daarvoor hoef je de klok niet te verzetten.
In België is onze natuurlijke tijd – die het dichtst bij de zon staat, gelijk aan GMT, Greenwich Mean Time. Onze huidige wintertijd – GMT+1, is al ‘zomertijd’, die een uur voor de zon loopt.
De effecten van onze dubbele zomertijd zijn: Klok knoeien om de zes maanden / Daaruit voortvloeiende gezondheidsproblemen / Daaruit voortvloeiende ongevallenstatistieken / Slaaptekort / Naar bed gaan in juni bij daglicht /En voor astronomen: een extra uur wachten, en gebrek aan slaap, voordat het donker wordt
In peilingen komt de zomertijd als winnaar uit de bus: ‘clockxit’ Omdat dit me doet denken aan de brexit, waar mensen werd gevraagd om te stemmen – zonder alle gevolgen te beseffen.
Laat het duidelijk zijn: zomer, ijsjes, stranden, vakanties en zon zullen er nog steeds zijn met een permanente standaard gmt+1 tijd.
Nee, de zomer verdwijnt niet door te kiezen voor permanente wintertijd.
Eigenlijk zou die naam moeten veranderen omdat hij wordt geassocieerd met winter, koud, donker. Stemmen zullen bevooroordeeld zijn.
Met GMT+1 kom je als mens dichter bij het ritme van de natuur.
In de reeks van astrofotografie werd gisteren door Paul een derde optie besproken: Astropi, een raspberry pi 4/5 distributie.
Paul werkt met een raspberry pi 5 met Linux waarop hij enkele softwarepakketten heeft geïnstalleerd. Van dit hele systeem heeft hij een distributie gemaakt zodat een gebruiker alle software (buiten PHD2) in één keer op de raspberry pi 5 heeft staan. Voor het bewaren van foto’s wordt een externe SSD schijf gebruikt.
Vervolgens werd de aandacht gevestigd op IndiLib. Dit is een bibliotheek van drivers voor allerhande hardware. Het is een zeer uitgebreide lijst. Toch vond Pieter één apparaat dat niet in de lijst stond 10-micron. IndiLib is zowat de tegenhanger van Ascom op windows. Met deze middleware wordt een server aangestuurd waarmee de programma’s van de eindgebruiker connecteren.
Tenslotte behandelde Paul het astrofotografieprogramma CCDCiel. Dit programma is te vergelijken met Ekos en NINA. Je stuurt al je materiaal aan om deepsky foto’s te nemen. Samen met Skycharts (van dezelfde makers) levert dit opnieuw een freeware alternatief aan voor astrofotografie. De mening van de luisteraars CCDCiel is zeer intuïtief gemaakt en eenvoudig in gebruik. Je kan er ook sequenties mee maken voor automatische opnamesessies. Pittig detail: het is in Pascal geschreven.
Een vluggertje van gisterenavond.
Veertien foto’s van 2.5 minuten, in totaal dus 35 minuten.
Zou beter zijn als dit 35 uur zou zijn, en in kleur, en beter bewerkt (ruis…), maar dan zou het geen vluggertje geweest zijn.
aja.
De weergoden hadden het helaas niet voorzien op onze kijkavond in Boutersem. Hoewel er brede opklaringen voorspeld waren, kwamen die pas erg laat (te laat) aanzetten. Regen was ons deel, dat liet zich ook zien in de bezoekersaantallen.
Niet getreurd, de dappere bezoekers zagen al hun vragen beantwoord in fijne gesprekken over sterrenkunde. Zelfs een stukje Maan observatie werd meegenomen, en een demonstratie van de Skywatcher Seestar S50.
Op zaterdagavond 23 maart vanaf 20u kan je terecht in de kerk van Roosbeek.
Het ziet ernaar uit dat de opklaringen van de partij gaan zijn om ons een blik te gunnen op de Maan, Jupiter, misschien zelfs een komeetje.
In de kerk loopt een presentatie en fototentoonstelling.
Welkom vrije toegang!
