Jan Haegemans uit Roosbeek kon een volgplatform tonen, de bouw ervan, voor een 20cm Dobson
Jan Haegemans heeft sinds een tijdje een 20 cm f6 dobson in gebruik. Na wat verkennen van de sterrenhemel besloot Jan een volgplatform te bouwen met de materialen die hij thuis had liggen. Enkele aankopen moesten wel gedaan worden en daarvoor was de online shop van Alibaba een goeie keuze. Jan heeft ongeveer een dag gebouwd aan het platform en daarna nog ongeveer een halve dag om het platform te finetunen. Kostprijs van het materiaal is minder dan 60 euro. De ultieme test onder de sterrenhemel moet nog gebeuren maar we twijfelen er niet aan dat het platform zal doen waarvoor het ontworpen is. De volgende stap dat Jan wil nemen is het fotograferen van de maan via de dobson en het volgplatform. We kijken uit naar zijn volgende project.
FotonFest was een groot succes: meer dan 100 deelnemers, interessante lezingen, de schitterende Lego-collectie van John Van der Zande, een zo goed als uitverkochte Oculum-stand en een nieuw wereldrecord 20 cm / 8 inch telescopen verzamelen (28 exemplaren). Je vindt een selectie van de vele foto’s op de Flickr account van Urania: link. Veel kijkplezier. Ook 4 Capella leden waren van de partij.
Equisheim ligt op 7 km van Colmar dus lijkt niet ideaal voor astrofotografie en heeft een bortle 5 rating. Toch heb je dank zij de Vogezen een lichtarme hemel richting het noord-westen. Daarnaast is Eguisheim een prachtig middeleeuws dorp met leuke resto’s en vele ooievaren. We hebben ook de 5 kastelen op de heuvels en een uitgebreid netwerk van fietspaden die leiden naar prachtige vergezichten op de wijnvelden.
Een niet onbelangrijke troefkaart is toch wel het microklimaat van de regio. Door de aanwezigheid van de Vogezen, blijven de regenwolken hangen en is er veel meer kans op drogere en warme periodes.
Ons vast adres is dan ook de uithoek van de camping “Les troix chateau”, waar je kan genieten van enkele donkere hoeken.
Donderdagnacht zet ik de Seestar buiten en wil ik deze vergelijken met de AZ-GTI en DLSR. De Seestar heeft kuren en kan de gekende sterren niet vinden. Hierdoor kan ik mijn testen niet afronden en ga ik eerder in de diagnose van de problemen. Na wat controles, blijkt mijn tablet en zijn GPS het probleem. Als je op de Seestar aanlogt, dan heb je geen Internet. Geen Internet betekent dat de Seestar zijn GPS coördinaten niet kan ophalen. De oplossing is de Seestar applicatie op de tablet op te starten terwijl deze nog op Internet zit. De Seestar applicatie kan dan de coördinaten update’n en dan pas aanloggen op de Seestar. Terug bijgeleerd. De AZ-GTI heb ik niet echt onder handen gepakt dus daar is alles beperkt tot enkele opnames.
Vrijdagnacht zet ik de Seestar terug buiten en ga ik voor M81 en 20sec en laat ik alles 2 uur draaien. Op de eerste foto kan je de automatisch stacking vinden van de Seestar, terwijl ik op de tweede foto manueel heb gestacked met Siril.
Origineel export uit Seestar S50Siril nabewerking van de individuele frames
Tijdens de opnames valt me wel iets op en dat zijn voorbijtrekkende gordijnen. Met een zekere nieuwsgierigheid zet ik de DLSR op de wolken en neem een opname van 10sec. Tot mijn verbazing lijkt dit op het noorderlicht. Ik neem daarop nog enkele andere opnames en ga dan op het Internet kijken of het noorderlicht inderdaad zichtbaar is en ja.
Op 1 mei waren deze zonnevlekken zichtbaar. De opnames werden gemaakt met een Player One Ares-M PRO (IMX533) @ 42f/s – Lunt Herschelwedge, TS ED 102mm f11 telescoop – Altair 2nm G-Band Solar Contrast Filter 430.3nm. Software: Sharpcap Pro – ImPPG – 10% stack of 1095 frames.
Op donderdag 25 april gaf Joost Verheyden een presentatie over de bouw van zijn vast observatorium. Deze interessante presentatie met leuke details en tips, kan je hieronder bekijken. Veel plezier.
Onder leiding van fysica leerkracht Willem Peeters, en kollega´s, konden de geïnteresseerde leerlingen en ouders deelnemen aan een interessante avond op maandag 15 april.
In een eerste deel bouwden ze landingstuigen uit papier, bubbelfolie en andere dempingsmaterialen zoals ballonnen, valschermen en zelfs…
Een ei, of ´eier´onaut, fungeerde als test dummy. Bij de valproeven overleefden 2 van de 8 eieronauten.
Vervolgens gaf Joost (VVS Capella) een rondleiding met natuurkundige vraagtekens, over de Aarde en het Heelal.
Als laatste deel waren de weergoden ons gunstig gezind, tijdens brede opklaringen konden we de Maan, Sirius, Jupiter en nog andere objecten waarnemen.
Sinds 2020 had ik het idee om een observatorium in de tuin te plaatsen. Ik heb verschillende bedrijven gecontacteerd voor offertes, maar ik vond geen bevredigende oplossing. Er zat niets anders op dan zelf iets in elkaar te knutselen.
De oppervlakte van het observatorium mocht slechts 1,60 m x 160 m zijn en de maximale hoogte 1,50 m. Op dit ogenblik zal het een 15 cm Ritchey Chrétien huisvesten, maar in de toekomst zou een 25 cm telescoop er ook in moeten kunnen.
Tijdens de bouw worden slechts drie soorten balken uit geïmpregneerd hout gebruikt:
90 mm x 90 mm tuinpalen voor de draagbalken;
89 mm x 38 mm SLS geschaafde kepers voor het geraamte;
28 mm x 145 mm blokhutmodel planken voor de muurbekleding.
De locatie van het observatorium voor de bouw.
De vloer
De vloer wordt gedragen door 90 mm x 90 mm van 1,80 m lang. De buitenste palen liggen op 1,80 m zodat de totale gebruikte oppervlakte 1,80 m x 180 m bedraagt. De balken voor de muren zijn 89 mm zodat de interne oppervlakte van het observatorium 1,622 m x 1,622 m is.
De vloerplaat wordt op het inde geplaatst. Hiervoor kan je OSB-platen gebruiken. Zelf heb ik volle balken van 39 mm dikte gebruikt. Deze had ik nog liggen.
De muren
De muren bestaan uit SLS kepers van 89 mm x 38 mm. De 20 verticale steunen zijn 1,10 m lang. De 4 lange horizontale bruggen zijn 1,8 m lang. De 4 korte horizontale bruggen zijn 1,622 m lang.
Op de vier muren wordt een extra ringbalk gemaakt bestaande uit 2 lange bruggen van 1,8 m en 2 korte bruggen van 1,622 m lang. Deze ringbalk zorgt voor extra stevigheid om de muren bij elkaar te houden.
Met behulp van L-profielen worden twee steunen haaks op de bruggen geplaatst. De andere steunen worden gewoon vastgedraaid met schroeven.
In de twee zijmuren heb ik de steunen gelijk verspreid over de ganse lengte. Op deze zijmuren zullen later de junkers rusten voor het schuifdak. Bij de andere twee muren heb ik in het midden een ruimte van 90 cm gehouden voor een mogelijke deur. Op het ogenblik van de bouw was ik nog niet zeker aan welke zijde ik de deur wilde plaatsen.
De muurbekleding
Nadat de muren aan elkaar vastmaakt zijn, werd de muurbekleding erop vastgemaakt. Deze planken waren met tand en groef waardoor de plaatsing eenvoudig is. De standaardlengte van deze planken is 1,80 m. Wat de plaatsing nog eenvoudiger maakt.
Dinsdag 09 april hadden we een ledenvergadering met een presentatie rond een zelfbouw observatorium. Door de kleinere groep (5 leden) werd het een zeer interactieve vergadering.
Gisteravond hebben de meeste Europese landen de klok weer vooruit gezet, als onderdeel van het halfjaarlijkse geknoei met ons tijdsysteem. Het lijkt wel of we ‘s avonds een uurtje extra licht krijgen. Het lijkt alsof het ‘s ochtends weer donkerder is. Niets is minder waar: als we de klok niet zouden verzetten, zouden we die lichtomstandigheden binnen een paar weken inhalen.
Daarvoor hoef je de klok niet te verzetten.
In België is onze natuurlijke tijd – die het dichtst bij de zon staat, gelijk aan GMT, Greenwich Mean Time. Onze huidige wintertijd – GMT+1, is al ‘zomertijd’, die een uur voor de zon loopt.
De effecten van onze dubbele zomertijd zijn: Klok knoeien om de zes maanden / Daaruit voortvloeiende gezondheidsproblemen / Daaruit voortvloeiende ongevallenstatistieken / Slaaptekort / Naar bed gaan in juni bij daglicht /En voor astronomen: een extra uur wachten, en gebrek aan slaap, voordat het donker wordt
In peilingen komt de zomertijd als winnaar uit de bus: ‘clockxit’ Omdat dit me doet denken aan de brexit, waar mensen werd gevraagd om te stemmen – zonder alle gevolgen te beseffen.
Laat het duidelijk zijn: zomer, ijsjes, stranden, vakanties en zon zullen er nog steeds zijn met een permanente standaard gmt+1 tijd.
Zon boven de Mont Blanc
Nee, de zomer verdwijnt niet door te kiezen voor permanente wintertijd.
Eigenlijk zou die naam moeten veranderen omdat hij wordt geassocieerd met winter, koud, donker. Stemmen zullen bevooroordeeld zijn.
Met GMT+1 kom je als mens dichter bij het ritme van de natuur.
In de reeks van astrofotografie werd gisteren door Paul een derde optie besproken: Astropi, een raspberry pi 4/5 distributie.
Paul werkt met een raspberry pi 5 met Linux waarop hij enkele softwarepakketten heeft geïnstalleerd. Van dit hele systeem heeft hij een distributie gemaakt zodat een gebruiker alle software (buiten PHD2) in één keer op de raspberry pi 5 heeft staan. Voor het bewaren van foto’s wordt een externe SSD schijf gebruikt.
Vervolgens werd de aandacht gevestigd op IndiLib. Dit is een bibliotheek van drivers voor allerhande hardware. Het is een zeer uitgebreide lijst. Toch vond Pieter één apparaat dat niet in de lijst stond 10-micron. IndiLib is zowat de tegenhanger van Ascom op windows. Met deze middleware wordt een server aangestuurd waarmee de programma’s van de eindgebruiker connecteren.
Tenslotte behandelde Paul het astrofotografieprogramma CCDCiel. Dit programma is te vergelijken met Ekos en NINA. Je stuurt al je materiaal aan om deepsky foto’s te nemen. Samen met Skycharts (van dezelfde makers) levert dit opnieuw een freeware alternatief aan voor astrofotografie. De mening van de luisteraars CCDCiel is zeer intuïtief gemaakt en eenvoudig in gebruik. Je kan er ook sequenties mee maken voor automatische opnamesessies. Pittig detail: het is in Pascal geschreven.
