Gisterenavond was ik met mijn schoonfamilie in het observatorium Cozmix in Brugge. (https://www.cozmix.be/nl)

Dit observatorium werd in de jaren 80′ opgericht in een prachtige bosrijke omgeving.  

Tijdens de dag kan je leuke fietsritten in de omgeving maken en op het terras van het cafe naast het observatorium genieten van een hapje en drankje.

Zo ontdekten we ook deze locatie en hadden de plannen gesmeed om eens terug te komen wanneer het observatorium open is.

Hieronder een kort verslagje met enkele indrukken.  Happy reading

Gisterenavond was het moment van de geplande uitstap.
Via een draaitrap ga je naar het 3de verdiep waar je een voorstelling hebt met foto’s en doe-materiaal evenals een planetarium waar je in een kleine koepelzaal kan kijken naar verschillende voorsteliingen zoals het ontstaan van de aarde of een begeleide voorstelling van wat te zien valt deze vanavond in de ruimte. (stellarium op hormonen)  Dat wordt door een 4K projector gestuurd, waarbij je ook interactieve beelden kan bekijken, tijdens de sterrenwandeling.  Een leuke ervaring.  

De originele planetarium projector is er nog, maar lijkt niet meer in gebruik.

Na de voorstelling gaat het dan nog hoger via de draaitrap naar de telescoopzaal.   Hier zien we een combinatie van 3 telescopen waarbij een 20 cm refractor, een 30 cm Schmidt-Cassegrain en een Lunt refractor voor H-alfa. De telescopen zijn nog met de hand gemaakt en vooral voor een SC vind ik dat toch wel opmerkelijk.  De koepel zelf is nog van lokaal hout gemaakt waarbij elke plankje met de hand op maat werd gemaakt. De exacte specificaties van de telescoop heb ik niet kunnen vinden, maar de refractor leek me een F15 (dus 3m).  De SC heeft een dauwkap maar de presentator gaf aan dat beide dezelfde focal lengte hebben, wat visueel wat zou kunnen kloppen.
Dat maakt de SC een 3000/30 = F10.

De observaties waren de maan -> jupiter -> de maan daar de andere gekende objecten buiten het gezichtsveld zaten en er geen perfecte duisternis was.  Alles sluit om 22u dus we zitten nog een stuk in de schemerzone.

Wat me vooral opviel is hoe verwend we zijn geworden.  Ik was eigenlijk echt ontgoocheld in de kwaliteit van beide telescopen.  Deze zijn wel 40 jaar oud, maar mijn oude C8 (dus een Schmidt-Cassegrain van 20 cm f10) van dezelfde leeftijd, gaf zeker even goede beelden zelf misschien beter.  Stof op de spiegels/lens of slechte oculair?  Eigenlijk met een MAK127 of groter, heb je betere details op de maan. De refractor was, ondanks zijn omvang, ook niet in staat om zeer goed de manen van jupiter te onderscheiden. 

Toch was de schoonfamilie zwaar onder de indruk en ik verwijt mijn kritiek dan ook gewoon aan teveel verwachtingen en te verwend.

Zeker een aanrader voor de familie maar wegens locatie in de bossen en geen drankmogelijkheid, kan je dit best inpassen met een bezoek aan Brugge.

Zonnefotografie vraagt typisch gespecialiseerd materiaal maar met de Seestar S50 komt er ook een zonnefilter. Daarom was mijn vraag hoever je kan gaan met de Seestar. Is de Seestar in staat details van de zon te tonen?

De typische foto van de Seestar die je overal kan vinden is zoals hieronder.

Je kan in de standaard foto van de Seestar de zonnevlekken zien, maar als je wat meer in detail kijkt, kan je ook rond de zonnevlekken wat structuur zien. Het scherpstellen heb ik wel wat moeten helpen door in de applicatie enkele zonnevlekken aan te duiden en dan een autofocus te starten. Resultaat is niet slecht.

Toch vroeg ik me af of het niet mogelijk was om meer uit de Seestar te halen. Daarom heb ik enkele filmpjes genomen waarbij ik dan een manuele stacking kan doen. Hierbij had ik opnames met doel de zonnevlekken en ook voor de zonnevlammen maar die laatste krijg ik niet uit de opnames wegens ofwel afwezig ofwel te zwak tov zonnecirkel.

De procedure is download van Seestar, PIPP voor convertie naar AVI, stacking met Autostakkert en dan finale stretching met Registax. Het resultaat kan je hieronder vinden waarbij ik in een rotatie de verschillende resultaten heb gezet.

Alhoewel we niet kunnen stellen dat we alle details kunnen zien, krijgen we toch wel meer structuur in de zon. We zien verschillende gekleurde zones en we zien rond de zonnevlekken duidelijke structuren. Samengevat, de Seestar blijft toch een leuke telescoop met vele mogelijkheden.

Extra:
Tijdens de opnames blijken dus niet enkel satellieten een probleem te vormen, ook vliegtuigen kunnen dit doen. 😉

Doordat Joost en mezelf op éénzelfde avond een opname deden van Jupiter met beiden een Skywatcher Maksutov met verschillende diameters evenals camera’s met dezelfde pixel grootte maar verschillende sensors, leek het me leuk om eens de verschillen tussen de opstellingen te bekijken. De berekeningen gebeurden op https://astronomy.tools/.

Zoals je hierboven kan zien, toont de kleinere Mak veel minder details, maar we hadden toch dezelfde pixelsize enzo? Hoe zit dat nu?

De technische gegevens van de 2 opstellingen:

• PlayerOne: SONY IMX664 1/1.8″ CMOS, 2704×1540, 7.8mm×4.5mm, 2.9µm
  Op een Skywatcher MAK180/2700
• Touptek: Aptina IMX290, 1920×1080, 5,6 x 3,1, 2.9µm
  Op een Skywatcher MAK127/1500

1. Hoeveel licht kan de telescoop ontvangen
   Omdat het glasoppervlakte een kwadraat is van de straal, kan je snel berekenen dat de MAK180 ten opzichte van de MAK127 2x zoveel fotonen zal ontvangen.  (180²/127²) Nu is het natuurlijk zo dat je bij planeten iets minder problemen hebt met het aantal fotonen wegens de helderheid van het object.
   
2. FOV of Field of View
   Deze is 0.17°x0.09° voor de MAK180 tov 0.21°x0.12° voor de MAK127.  Beiden zijn oversampled maar bij de MAK180 is dit veel sterker waardoor guidances uitdagender is. Wegens de manier van stacking en het feit dat we snelle frames nemen, speelt dit iets minder mee.   Wel een uitdaging voor DSO. (deep sky)
   
3. Resolutie
   Alhoewel beide camera’s dezelfde pixel grootte hebben, is de IMX664 iets groter dan de IMX290. De MAK127 heeft een resolutie van 0.4″/pixel terwijl de MAK180 tot een resolutie gaat van 0.22″/pixel.  Hierdoor zie je dus in de foto’s beter de wolkenlijnen.

We kunnen dus wel samenvatten met de bovenstaande beelden dat de uitspraak “size matters” ook op planeten geldig blijft. De hogere resolutie van de grotere MAK zorgt voor meer details in de wolken. Natuurlijk speelt de bewerking van de beelden ook wel een rol, evenals de seeing op het moment van beide opnames, maar het resultaat zal ongeveer hetzelfde blijven.

De laatste weken is het sprokkelen om nog eens een moment van opnames te vinden. Op donderdag 19 dec zie ik rond 19u30 eventjes sterren en planeten aan de hemel. Toch zijn de voorspellingen niet goed dus neem ik mijn Skywatcher MAK127/1500 eventjes uit zijn tas in combinatie met mijn Manfrotto en probeer ik een snelle visuele observatie te doen.

Na het gesukkel met de GSM, krijg ik toch wel de goesting om een beeld vast te leggen. Daarom neem ik mijn manuele EQ5 statief en zet daarop MAK127/1500 met een Touptek GP2000 camera aangesloten op Sharpcap. De tijd om de motoren aan te sturen, is verloren tijd dus ga ik volledig manueel aan de slag. Ik maak dan ook 3 filmpjes van 45 sec.

Na het bekijken van enkele filmpjes (zie hieronder), krijg ik een idee van hoe ik alles moet aanpakken.
https://youtu.be/g67DfADSWvA?si=dADzIQCwK4sKhoGe
https://youtu.be/SwYOnAHPWbw?si=G_zvR2glqTL_z2Jt
De stappen die ik neem zijn PIPP om Jupiter centraal in het filmpje te zetten. De volgende stap is het stacken van de frames met Autostakkert. Versie 4 bleek voor mij niet te werken dus versie 3 gebruikt. Het resultaat is een geel-groene planeet. Hmmm. Eigenlijk niet veel meer dan wat ik visueel kon waarnemen. Deze foto openen in Gimp maar de kleurbalans en scherpstelling veranderen niet.

Bij het bekijken van het tweede filmpje wordt de kracht van Registax6 nogmaals uitgelegd. Registax6 heeft een andere manier van aanpak waarbij we met Gauss curves gaan werken. Hierbij gaan we foto in verschillende lagen opdelen op basis van details in de foto en deze kan je dan per laag bijsturen op scherpte en ruis. Met de tips uit de youtube ga ik aan de slag. Het eindresultaat van 10 minuten werk kan je hieronder vinden.

Alhoewel we maar spreken van 50 seconden opnames met een bescheiden installatie, is het resultaat toch wel mooi. Nu terug door het venster kijken naar de volgende kans tot opnames.

Deconvolutie is een techniek waarbij je met wiskunde de spreiding van je signaal over de verschillende pixels gaat bekijken en het originele signaal gaat herconstrueren. Het is een zeer intensieve berekening en beschikbaar in de meeste post-bewerkingssoftware zoals Siril, PixInsight en Photoshop. Hiervoor gebruik je vooral je CPU van de computer.

Over de laatste maanden/jaren hebben we de opkomst gezien van AI (artificiële intelligentie) in onze hobby. Hierbij gaat AI ‘verloren’ informatie op basis van gekende patronen opnieuw aanvullen. Hierbij wordt de AI getrained op typische astro foto’s en leert het AI process hoe hij best deze informatie kan aanvullen. Omdat AI een iteratief process is van telkens vergelijken en verbanden leggen, werken we hier met veel parallele berekeningen en daarvoor is een GPU (videokaart) weer veel beter geschikt.

Met een moderne computer krijg je tegenwoordig een stevige CPU en GPU en hierdoor kunnen we verborgen informatie in onze astro foto’s toch tevoorschijn toveren.

De meest gekende software is betalend en beschikbaar als plugin van PixInsight.
Hierbij denken we aan BlurXterminator en NoiseXterminator van RC Astro.
De kost van PI + RC Astro is een stevige 500$/€. De plugins van RC Astro en PI zijn gekend voor hun kwaliteit en zeker hun geld waard.

Toch zien we ook een stroming op de markt van opensource aanbieders die met vrije schenking werken. Hierbij denk ik aan Siril, Gimp, GraXpert, Cosmic Clarity en Starnet++ die hun software gratis ter beschikking stellen met mooie resultaten.

Wat met die deconvolutie en hoe gebruiken?

Deconvolutie zit al een tijdje in Siril maar bij het gebruik kon ik niet echt veel verschil merken. Dit is dus de wiskundige versie zonder AI.
Op verschillende forums en Youtube wordt echter de Cosmic Clarity versie (https://www.setiastro.com/cosmic-clarity) aangeraden dus was het tijd om eens te proberen en wonder…. het werkt ongelooflijk goed. Waar Cuiv (Lazy Geek) nog klachten had over het gebruik bij lineair (non stretched) foto’s, lijkt de nieuwere AI versie die problemen achter zich te hebben gelaten.

Zoals je hieronder kan zien, heb je links de opname zonder deconvolutie en rechts de opname met deconvolutie. Bij de linkse zie je dat de sterren veel vetter zijn en we missen veel details in de kern van de Iris Nebula. De randen van de nevels zijn ook veel beter afgelijnd. Op beiden heb ik ook denoise losgelaten, maar links was het effect veel minder wegens de minder goede basis. Merk ook op dat de opnames zijn gemaakt op een avond met minder goede seeing met 30 lights van 3 min dus totale integratie van 1u30.

Welke workflow heb ik gevolgd voor de opname?

1. Stacking in Siril (geen flats, biases, darks).
2. Photometric color calibration in Siril (voor de correcte balans tussen de 3 kleuren)
3. Deconvolution in Cosmic Clarity
4. Background extractie en denoise in GraXpert
5. Weghalen sterren (starmask) in Siril (via plugin van Starnet++)
6. Generic Hyperbolic Stretching (linear > stretched) in Siril
7. Verdere stretching en nog wat scherpte in Gimp
8. De-saturatie van de sterrenlaag in Siril
9. Samenvoegen van de sterrenlaag en nevel in Siril

Hieronder kan je het eindresultaat zien van een uurtje bewerken (wachttijd inbegrepen).

Ik hoop dat dit iedereen kan helpen om meer uit de opnames te halen.

Door een kado-bon op Amazon, ben ik nu eigenaar van 2 verschillende 585MC camera’s.

Camera 1 is de PlayerOne Uranus C pro en camera 2 is een SVBony 705c. De PlayerOne staat op mijn Nexton 200f4 terwijl de SVBony vooral bedoeld is als een lichtgewicht grab-and-go voor mijn andere telescopen.

Terwijl de PlayerOne met koeling, dauwprotectie en USB poorten komt, is de SVBony enkel voorzien van een ST4 guide poort. De prijs is dan ook 750 EUR tov 400 EUR.

Toch moet ik hierbij opmerken dat ik de eerste SVBony 705c heb teruggestuurd wegens stof op de CCD en zelf de vervangende SVBony 705c had dit probleem. Op aangeven van SVBony FR heb ik de rubber pasta zegel doorbroken (met veel kracht) en de voorkant verwijderd zodat ik zelf de CCD kon reinigen. Dat is toch een serieus tekort van SVBony. Een stofvrije montage zou toch mogelijk moeten zijn.

Hieronder kan je de opnames vinden van IC 1795 – The Fish Head Nebula op zaterdag 28 sept met de twee camera’s op 2 verschillende telescopen. Ik heb wel nog optische problemen met de GSO maar leek me leuk te delen.

Hierboven de PlayerOne met een dual band filter op de 200f4 met flattener.
96x 3 min = 5u opnames. Wel kan je links de problemen zien met de optische trein.
Meer informatie lager in deze post.

De SVBony zonder filter op de Skywatcher ED100 met reducer/flattener.
66x 3 min = 3u opnames. De focus was blijkbaar niet perfect maar de SV705c is nu wel goedgekeurd. Wel kan je in de details duidelijk het verschil zien tussen de Newton en de Skywatcher. Door de 200mm vangt de Newton 4x zoveel fotonen (diameter in kwadraat) en de Newton is f4 tov f7.6 en we hebben 2u opnames meer op de Newton.

Probleem met de Newton

Sinds ik het observatorium heb verhuisd, heb ik problemen met de Newton. Eén zijde van de opnames vertoont zeer zware optische fouten. Hubert heeft me al geholpen in het opnieuw instellen van de secondaire vangspiegel (stond volledig verkeerd) en de collimatie. Zelf heb ik me vooral gesmeten op het vlakker zetten van de focuser.
Hieronder kan je de aberraties zien waarbij ik rechts problemen zie met vooral uitsmeren naar de rechter zijde. Omdat ik die niet zie in de andere vensters, lijkt het me geen probleem van een verkeerde backfocus.

Update [29/09/24 21:45]: Bij het roteren van de camera op de flattener draait de fout mee. Het probleem zit dus in de optische trein achter de flattener. Iemand een idee hoe je best dit kan oplossen zonder noodzaak naar sterren? De PlayerOne heeft een standaard tiltplaat.

Een logisch probleem zou kunnen zijn dat de CCD geen vlak veld heeft. Na wat regelen op de focuser en de montage op de Newton, lijkt het beeldvlak wel goed vlak.
Ideeen zijn welkom om dit probleem op te lossen. Collimatie en spiegels sluit ik intussen uit. Het beeldveld hieronder lijkt me toch wel ok.

Probleem met de SVBony 705c

Toen ik mijn eerste opnames deed, zag ik direct een “zwart gat” in de opname. Bij het controleren van de flats, bleek ik dus een mega stofdeeltje op de CCD hebben. Deze kon ik niet verwijderen en omdat de SV705C met een zwarte pasta is toegeplakt, kan je ook niet openen zonder schade (lees garantieverlies).
Na contact op te nemen met Amazon voor terugsturen en SVBony, wordt de camera ingewisseld met een andere SV705c. Deze blijkt terug stof te hebben op de CCD maar wel in mindere mate. Omdat SVBony me had voorgesteld om de SV705c zelf te reinigen, ga ik ervoor en breek ik door de rubberen pasta om de sensor te reinigen.

Na reinigen van de sensor, zie ik nog imperfecties maar niks wat de opnames echt in de weg staat of met een flat niet kan opgelost worden. De opnames hoger in de post zijn zonder flats genomen met deze camera.

Moraal van het verhaal, SVBony camera’s lijken dus niet stofvrij op hun CCD ! Als je zelf niet weet hoe een CCD te reinigen, blijf dan ver weg van deze camera’s.

In een vorige blok heb ik de onderdelen verzameld voor het bouwen van een Allsky camera. Intussen zijn alle onderdelen toegekomen (buiten de extra camera) dus kan ik de voorlopige behuizing vervangen.

De problemen met de vorige behuizingen waren vooral reflecties in het beschermglas, niet waterbestendig, niet gekoeld en vooral veel problemen met leklicht. De PI4 die ik voor het project gebruik, heeft een zeer heldere rode LED op het moederbord dat zelf na afplakken nog steeds een rode schijn in de beelden opleverde daar ik opnames neem tot 1 minuut met een gain van 16.

Daarom heb ik volgende objectieven voor mijn nieuwe behuizing:

• spatwater dicht
• acryl koepel met hoge doorzichtigheid
• koelrooster maar toch blokkeren van insekten
• eenvoudig aansluitbaar (of USB of 240V stekker)

Uiteindelijk zal ik de onderstaande componenten gebruiken. Het kistje is een waterdicht kistje dat ik kocht op Amazon met IP65 van 200x120x75mm. Aan de onderzijde van het kistje maak ik een gat waarin ik een verluchtingsrooster plaats van 10cm die ik in de Brico kocht. Deze rooster moet ervoor zorgen dat er voldoende verluchting in het kistje komt, zodat de Allsky camera in volle zon geen oververhitting kan veroorzaken. Tegelijk laat deze rooster toe dat er voldoende verluchting in het kistje aanwezig is, en met de PI4 hoop ik op voldoende verwarming zodat condens geen probleem vormt. In het deksel maak ik een gat van 16 mm waar de lens van de camera net in past zodat alle licht van de PI4 mooi wordt geblokkeerd. Bovenop het desksel plaats ik een acryl koepeltje van Amazon met diameter 10cm. Voor de bevestiging van het printbord camera gebruik ik afstandsbussen van M2 (moeilijk te vinden) en voor de PI4 M3 afstandsbussen uit een oude computer. Hierdoor is alles makkelijk te wisselen.
Bij de montage van de koepel, stel ik vast dat het koepeltje dan wel 10 cm diameter heeft, maar er is ook een ring rond de koepel die ruim over de zijkanten uitsteekt. Ik bevestig dan ook het koepeltje met boutjes en met een ijzerzaag zaag ik de zijkanten van het koepeltje die uitsteken mooi weg.

Daar ik voldoende plaats in het kistje heb, besluit ik eenvoudig een 220V-USB-C adaptor te plaatsen op een stroomkabel. Hierdoor wordt het kistje gewoon met 220V gevoed en heb ik geen problemen met de lengte van de USB. Deze USB-C adaptor kan tot 30W leveren, dus de PI4 zal geen probleem zijn.

Het enige wat me nu nog rest, is het aansluiten van de camera op de PI4 en het desksel monteren. Om het koepeltje te beschermen tegen water, spuit ik wat afdichtsilicone onder het koepeltje voordat ik deze aanspan op het kistje. De silicone verdeelt zich mooi bij het opspannen. Alhoewel de koepel dus waterdicht is en de camera nauw aansluit in het kistje, kan het altijd zijn dat er toch nog vocht onder de koepel zou komen. Mocht dit het geval zijn, dan ga ik gewoon een zakje vochtopslorper onder het koepeltje plaatsen. Dat is ook het geval bij mijn security camera’s die toch ook al jaren vochtvrij zijn gebleven.

Het eindresultaat mag er wel wezen (vind ik zelf). De eindlocatie van de camera zal beslist worden nadat het observatorium is verplaatst. De link is dus nog steeds: https://allsky.kawanda.be/allsky2/ Als de nieuwe 12M camera zal toekomen, komt er misschien nog een deel3 indien de verschillen merkbaar zijn.

Totale kost:

Behuizing	8.8
Koepel	23.8
Raspberry Pi Imx378-190 Cameramodule 190	42.18
Raspberry Pi 4 modellen B (4 GB)	66.96
SD-card 32GB	13.9
USB-C voeding 65W	30.39
Software AllSky (gratis)	0
Total:	186.03 EUR

De laatste maanden waren zeer druk op het werk en hierdoor hebben al mijn projecten grote vertraging opgelopen. Enkele van de projecten waren het verplaatsen van het kleine observatorium (nu op terras), het installeren van een weerstation, opnieuw testen van mijn EQ5’s (eentje met goto en eentje met volgmotoren), de LXD75 herbekijken en het installeren van een Allsky camera.

Het snelste uit de lijst waren het weerstation en de Allsky camera.

Het weerstation is een VEVOR 7in1 WiFi Weather Station. De installatie is zeer eenvoudig en het monteren is een kwestie van 15 min. Omdat het nog niet duidelijk is waar ik die ga installeren, staat hij voorlopig op een oude basketbal paal. Om het station te koppelen aan het Internet moet je de basestation installeren. Deze kan dan met WeatherCloud of WeatherUnderground connecteren voor het zetten van de informatie op het Internet. Wel ben ik toch wat ontgoocheld omdat er geen API op het station zit. Het idee was vooral om dit station te gebruiken als waarschuwing via mijn Home Assistant installatie. Hiervoor zal ik dus nog wat extra tijd moeten uittrekken.

Voor de Allsky was de keuze eenvoudiger. Omdat ik nog enkele PI’s had liggen, wil ik gewoon een PI nemen met daarop een camera. Omdat ik fish-eye wil en toch wel redelijke kwaliteit, koop ik twee camera’s: IMX-327LQR (1920×1080, 2M, 148°) en een IMX-378-190 (4056 × 3040, 12M, 190°). Daar de IMX-378 met veel vertraging zal geleverd worden, start ik met de IMX-327. Bij het aansluiten op de PI3 (via camera poort), lukt het me niet om de software (eerst AllSky-Indi, dan Allsky) de camera te laten uitlezen. Omdat de PI3 toch wel zeer traag is, besluit ik een PI4 te gebruiken maar nog steeds geen succes. Het probleem blijkt nadien (na lezen van chinese manual en kleine lettertjes) dat de camera enkel via I2C werkt en je een driver in de boot van Linux moet activeren. Na het activeren van I2C en het bootscript aanpassen, werkt de camera ineens wel. Omdat ik dan al Allsky op de SD-card had staan, werk ik daarmee verder maar die AllSky-Indi leek me eigenlijk ook niet slecht.

De installatie van de Allsky software verloopt vlot maar het lukt me eerst niet om de website te activeren. Hostname problemen, router probleem, Telenet probleem en software problemen. Na een dagje rustig (vloekend) testen, begint de Allsky software nu wel te werken en kan ik de interface via het Internet benaderen.
De Allsky web-interface biedt enkele leuke mogelijkheden zoals detectie van meteoren, een keogram (1 vertikale lijn van elke foto achter elkaar), video, star-trails en zelf een overlay functie waarbij je de sterren kan laten benoemen. Dat laatste vraagt wel veel tuning voor de correcte overlap, dus dat is voor de volgende keer. Nu moet ik natuurlijk de camera eens buiten proberen, maar gewoon de elektronica zonder bescherming buiten plaatsen, lijkt me toch eerder gewaagd. De kleine koepel die ik bestelde, is nog niet toegekomen maar omdat ik nog een defecte IP camera had liggen, gebruik ik de bovenkant bovenop een plastieke doos met veel duct-tape en is de testopstelling klaar.

Na het activeren van mijn Allsky camera (beperkte configuratie), heb ik wat rondgekeken bij andere Allsky camera’s en een leuke was iemand die extra informatie van ClearOutside had toegevoegd. Dat kan beter dacht ik, en met wat iframe getover, heb ik nu mijn Allsky site uitgebreid met het dashboard van mijn weerstation. Je krijgt dus nu de Allsky camera maar ook real-life weerinformatie (ook historisch).

De volgende stappen zijn dus:

• Verder optimaliseren (en leren) van de Allsky software
• Vervangen (na de levering) van het koepeltje voor de camera
• na ontvangen van de IMX-378 met 190° de camera’s wisselen (hopelijk eenvoudig)

Ga maar gerust eens kijken naar mijn huidige test opstelling:
http://kawanda.mynetgear.com/allsky/